نصب دوربین مداربسته
پس از انتخاب و تهیه خود دوربین و بخشهای مختلف آن، مهمترین فرآیندی است که در نحوه کارکرد درست و صحیح سیستمهای امنیتی مدار بسته نقش به سزایی داشته و از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا حتی اگر بهترین برند و با کیفیتترین مدل موجود در بازار را نیز تهیه کنید، اگر بلد نیستید که چگونه دوربین مدار بسته را بر اساس استانداردهای لازم و به درستی، نصب کنید، پتانسیل سیستم و و انتظار کاربران از قابلیتهای آن به خوبی برآورده نخواهد شد. حال که با اهمیت فراوان این مرحله آشنا شدید، شاید با خود فکر کنید بهتر است تمامی مراحل نصب را به یک نصاب حرفهای واگذار کنیم.
خواندن مقالههای زیر نیز به شما توصیه میشود:
نصب دوربین مداربسته
چه کسی باید دوربین مدار بسته را نصب کند؟
پیش از این که به این سوال پاسخ دهیم، ابتدا باید سطح تواناییها و اطلاعات خود را ارزیابی کنید. در صورتی که، در زمینه انتخاب صحیح یک دوربین مدار بسته مطلوب و همچنین برگزیدن یک دستگاه متناسب به منظور ثبت تصاویری که دوربینها ضبط کردهاند، اطلاعات کافی داشته و از ابزارها و تجهیزات لازم برای این کار برخوردار هستید، میتوانید خودتان نسبت به نصب دوربین مدار بسته اقدام کنید. البته در نظر بگیرید که با صرف هزینه بیشتر، میتوانید یک نصاب حرفهای را در اختیار بگیرید و از یک نصب اصولی، استاندارد و کاملا تمیز و مرتب برای نصب دوربین مدار بسته اطمینان حاصل کنید. با این حال، با خواندن باقی این مطالب، به احتمال زیاد، قادر خواهید بود در کوتاهترین زمان و به درستترین شکل ممکن، دوربینهای مدار بسته خود را نصب کنید.
اقدامات پیش از نصب دوربین مدار بسته
در اولین مرحله باید قسمتی که قرار است دوربین بر آن نصب شود را در نظر بگیرید؛ سپس برای سیم کشیهای لازم، باید به فکر ایجاد کردن یک حفره در محل مشخص شده هستید. این موضوع که یک حفره روی دیوار شما است، ممکن است تا حدی شما را نگران کند؛ اما نیازی به نگرانی نیست چرا که با به کار گرفتن تجهیزاتی اعم از لوله، داکت، سینی کابل، لوله و غیره و همچنین با گذراندن سیمها از کناف، زیر نما، دو پوش، سقفهای کاذب و یا سیم کشیهای زیر زمین میتوان آن را به طور کامل مخفی کرده و از دیدهها پوشاند. همچنین در برخی از سیستمهای امنیتی، دوربینهای مدار بسته به صورت بستههای بی سیم ارائه میشوند؛ این امر نصب آنها را در مکانهای با فضای کم و کوچک آسانتر میکند. از انتظارات و نیازهای خود از سیستم دوربینهای مدار بسته، یک لیست تهیه کنید. یعنی در این لیست مشخص کنید که در کدام مکانها، به نظارت و کنترل نیاز دارید و در هر یک، تا چه اندازه شفافیت اهمیت دارد و چه کیفیتی مناسب است. این که هر گوشه از مکان مورد نظر را به دوربین مدار بسته مجهز کنید، هم از نظر قیمت و هزینه خیلی گران میشود و هم ضرورتی ندارد؛ در نتیجه، تنها در آن نقاطی دوربین مدار بسته نصب کنید که پر اهمیتتر هستند و به نظارت و کنترل بیشتری احتیاج دارند. پس از انجام اولویت بندی، تمامی نقاط مشخص شده را از لحاظ کیفیت بررسی کنید تا دوربینها بیشترین میدان دید را داشته و مانعی در جلوی آن قرار نگیرد.
چه مکانهایی برای نصب دوربین مدار بسته مناسب هستند؟
فضاهای داخلی (برای مثال اتاق پذیرایی، آشپزخانه و سایر اتاقها در خانه، ورودی اصلی، لابی، پارکینگها و اتاق نگهبانی در مجتمعهای مسکونی، اتاق کارکنان، اتاقهای انتظار و لابی در ادارهها و دفاتر و همچنین انبارها، سالنهای تولید و دیگر اتاقها در محیطهای صنعتی.)
- پنجرههایی که رو به خیابان قرار دارند.
- درهای اصلی و پشتی یا درهای اضطراری در ساختمان.
- راه پله یا راهروهایی که برای خروج اضطراری طراحی شدهاند.
- اتاقهای برق، تأسیسات، موتورخانه و آتش نشانی.
- خیابان یا کوچهای که مکان مورد نظر در آن واقع است.
زاویه و ارتفاع مناسب برای نصب دوربین
به طور معمول بهترین زاویه در هر اتاق، در گوشهای از دیوار است که به سقف متصل میشود. به این نکته توجه کنید که دوربین باید همه ورودیها و همه خروجیهای اتاق را تحت پوشش قرار دهد. همچنین سعی کنید دوربین به یک منبع برق نظیر پریز برق نزدیک است تا به این انرژی دسترسی آسان پیدا کنند. نکته دیگر این که در صورتی که میخواهید دوربین مدار بسته را در محیط بیرون نصب کنید، حتما توجه کنید که ارتفاع آن بیشتر از 3 متر شود تا از دسترس افراد دور قرار بگیرد.
دوربین را بر روی دیوار نصب کنید
هنگام خرید برخی از دوربینهای مدار بسته ممکن است به شما لنتهای چسبنده داده شود تا دوربین را بر روی دیوار نصب کنید. توصیه میشود از روش مطمئنتر استفاده کرده و دوربین را در محل به دیوار پیچ کنید. برای این کار کافی است ابتدا مکان مناسبی را برای دوربین مدار بسته پیدا کنید. سپس محل پیچها را روی دیوار مشخص کرده و علامت گذاری کنید. دوربین را به دیوار پیچ کنید و در آخر سمت آن را تنظیم کنید.
دوربین را به منبع انرژی برق وصل کنید
تقریبا پس از خرید همه دوربینهای مدار بسته، همراه آن یک آداپتور برق نیز ارسال میشود. با استفاده از این آداپتور، میتوان دوربین مدار بسته را به پریزهای برق معمولی که بر روی دیوار قرار دارند نیز متصل کرد. کافی است یک سر سیم را به بخش پشتی دوربین مدار بسته وصل کنید و سر دیگر که دارای دو شاخه است را به پریز برق. در صورتی همراه دوربین مدار بسته خریداری شده، آداپتوری ارسال نشده و یا آداپتور ارسال شده شکسته است، فورا با جایی که دوربین را از آن خریده اید تماس حاصل کنید.
دوربینهای مدار بسته سیمی را به دستگاه DVR وصل کنید
فیشی وجود دارد با نام BNC. این فیش تجهیزات نظارت تصویر را به یکدیگر وصل میکند. استفاده از این فیشها بسیار ساده است. در انتهای آن پیچی وجود دارد که پس از اتصال به پورت، با چرخاندن آن، قفل میشود. کابل RG دوربین (کابلی که به دو سر آن فیش BNC متصل است) را باید به دستگاه DVR متصل کنید. برای این کار کافی است، یک سر کابل را به خود دوربین مدار بسته و سر دیگر را به DVR متصل کنید. توجه کنید برای این که تصویر در حال ضبط دوربین مدار بسته را مشاهده کنید، باید فیش بی ان سی را به درگاه ورودی DVR یا Input وصل کنید.
مکانی مناسب به منظور استقرار دستگاه مرکزی انتخاب کنید
هنگامی که قصد دارید برای تعداد زیادی دوربین مدار بسته، سیم کشی انجام دهید، باید مکانی را برای جمع شدن کابلها و اتصال به دستگاه DVR در نظر بگیرید. این مکان، باید کاملا در دسترس قرار بگیرد و بتوان از هر جایی در خانه به آن سیم کشی کرد. بر فرض مثال، یکی از مکانهایی برای قرار دادن وسایل و دستگاههای سیستم نظارت تصویر مطلوب و مناسب به شمار میرود، اتاق زیر شیروانی است. معمولا برای تمامی دوربینهای مدار بسته موجود در یک ساختمان، از یک دستگاه DVR استفاده میکنند. البته در صورتی که ساختمان مد نظر، یک مجتمع بسیار برزگ و دارای چندین بخش است و لازم است هر بخش به طور جداگانه تحت نظارت قرار بگیرد، استفاده از چند دستگاه DVR نیز مانعی ندارد.
برای نصب دوربین از کابل ترکیبی استفاده کنید
معمولترین و عامترین کابل مورد استفاده در سیستمهای امنیتی دوربینهای مدار بسته، کابل ترکیبی است. این نوع از کابل، دارای دو رشته است؛ یکی از این رشتهها برای برق است و رشته دیگر برای تصویر. دلیل نام گذاری این کابلها نیز همین مسئله است. مزیت این کابل این است که با استفاده از آن تنها یه بار لازم است سیم کشی انجام شود. رشتهای از کابل ترکیبی که به تصویر اختصاص دارد از نوع RG59 است. در رشتهای که به برق مربوط است، سیم قرمز، مثبت و سیم مشکی، منفی هستند. به دو انتهای رشته مربوط به تصویر، فیشهای بی ان سی وصل میشود. توصیه میشود از این کابلها تنها در مسافتهای کمتر از 50 متر بهره گرفت. به هنگام نصب دوربین مدار بسته، باید به برق رسانی به آنها نیز نیم نگاهی کنند. به منظور انجام این امر، میتوانید از پاور مرکزی و یا ترانسهای با آمپر کم بهره بگیرید. این برق رسانی نیز میتواند توسط کابل ترکیبی صورت بگیرد. (استفاده از کابل مجزا نیز مانعی ندارد). دقت کنید که هنگام انتخاب توان خروجی منابع تغذیه، آمپر مصرفی دوربین مدار بسته مد نظر و یا کل سیستم را نیز در نظر بگیرید.
هر کابل را به یک ورودی یا Input در دستگاه DVR وصل کنید
هر دستگاه DVR تعدادی پورت دارد. این دستگاه، بسته به تعداد پورتهایی که دارد میتواند تعدادی دوربین مدار بسته را کنترل و مدیریت کند. بنابراین شما با استفاده از تنها یک دستگاه DVR، این امکان را دارید که چندین دوربین را به وسیله یک دستگاه مدیریت کنید. این دستگاه تمام دوربینهای مدار بسته متصل را ضبط میکند و در نهایت به وسیله نمایشگر، تصویر این دوربینهای مدار بسته را به صورت مجزا و تک تک، و یا به صورت ترکیبی و یک جا نمایش میدهد.
کابلهای دوربین را پوشانده و مخفی کنید
برای این که به صورت حرفه ای یک سیستم نظارت تصویر راه اندازی کنید، پیشنهاد میشود که کابلها و سیمها را از درون دیوارها عبور دهید و یا از داکت بهره بگیرید. همچنین میتوانید این کابلها را از یر یا پشت وسایلی نظیر فرش و غیره رد کنید. برای رد کردن کابل از زیر فرش باید آنها را به کف زمین بچسبانید. شایان ذکر است در صورتی که با سوراخ کردن دیوار و استفاده کردن از دریل و مته برقی با مشکل مواجه هستید، بهتر است با یک سیم کش حرفهای تماس حاصل فرمایید.
حفاظت از دوربینهای مدار بسته
در صورتی که نیاز است امنیت خود دوربینهای مدار بسته نیز تأمین شود، دوربینها را به گونهای نصب کنید که هر کدام از آنها توسط دوربین دیگر قابل رؤیت بوده و در میدان دید دوربینهای دیگر قرار بگیرند. البته نکتهای که در این موضوع دلالت میکند، امکان کابل کشی در محلی است که میخواهید دوربین را در آن نصب کنید. از قسمتهای فوق العاده مهم و پر اهمیت نصب دوربینهای مدار بسته سیم کشی آن است. همان طور که پیشتر گفته شد، برای سیم کشی باید حتما برنامهریزی کنید. دقت کنید که هدف مصرف کمترین مقدار سیم است. هر چقدر برای دریافت نتیجه مطلوب، سیم کمتری مصرف کنید، بهتر است. توجه کنید که طول سیمها نباید از مقدار استاندارد بیشتر بشود چرا که سبب ضعیف شدن سیگنالها و موجهای تصویر میشود و در نتیجه با افت کیفیت مواجه خواهید شد. همچنین سیمهای انتقال سیگنالها و امواج ویدیویی، هیچ گاه نباید از کنار کابلهای جریان بالا رد شوند و بین آنها حداقل باید 12 سانتی متر فاصله وجود داشته. حد اکثر طول هر کابل برای هر دوربین 400 متر است و نباید از این مقدار فراتر برود. در آخر توصیه میشود که برای انتقال تصاویر، از کابلهای با کیفیت بالا بهره بگیرید.
ارسال پاسخ