پنجره جوهری چیست؟
پنجره جوهاری یا پنجره جوهری تکنیکی است که برای کمک به افراد برای درک بهتر رابطه خود با خود و دیگران طراحی شده است. این توسط روانشناسان جوزف لوفت (1916-2014) و هرینگتون اینگام (1916-1995) در سال 1955 ایجاد شد، و عمدتاً در گروه های خودیاری و تنظیمات شرکتی به عنوان یک تمرین اکتشافی استفاده می شود. لوفت و اینگهام با استفاده از ترکیبی از نام های کوچک خود، نام مدل خود را “جوهری” گذاشتند.
پنجره جوهری چیست؟
تعریف پنجره جوهری
پنجره جوهری تکنیکی است که هدف آن کمک به افراد برای درک رابطه عاطفی و فیزیکی خود با خود و دیگران است. هم در زمینه خودیاری، هم در محیط گروهی و هم در محیط شرکت برای بهبود عملکرد فردی و تیمی استفاده می شود. مفهوم پنجره جوهاری توسط جوزف لوفت و هرینگتون اینگام در سال 1955 ایجاد شد – برخی آن را برگرفته از نظریه های روانشناختی کارل یونگ می دانند. طی این روند به شرکت‌کنندگان فهرستی از 56 صفت داده می‌شود و به آنها گفته می‌شود که پنج یا شش صفت را که احساس می‌کنند بهترین توصیف شخصیت خود هستند، انتخاب کنند. سپس از همکاران، همسالان، اعضای خانواده یا دوستان (بسته به زمینه) خواسته می شود که همین کار را برای شرکت کننده انجام دهند.
سپس این پاسخ ها بر روی شبکه ای از چهار کادر مختلف نگاشت می شوند:
- عرصه: صفت هایی که هم شرکت کننده و هم دیگران انتخاب می کنند، نشان دهنده ویژگی های شخصیتی است که برای هر دو گروه شناخته شده است.
- نما: صفت هایی که فقط توسط شرکت کننده انتخاب می شوند، نشان دهنده ویژگی های شخصیتی هستند که افراد خارجی از آن آگاه نیستند.
- نقطه کور: صفت هایی که توسط دیگران انتخاب می شوند و آزمودنی آنها را انتخاب نمی کند و نشان دهنده ویژگی های شخصیتی است که آزمودنی از آنها آگاه نیست.
- ناشناخته: صفت هایی که توسط هیچ یک از طرفین انتخاب نشده اند، یا نشان دهنده ویژگی های شخصیتی هستند که برای شرکت کننده اعمال نمی شود یا ویژگی های پنهانی که هیچ یک از گروه ها از آن آگاه نیستند.
پس از ترسیم شبکه، هم به شرکت‌کننده و هم به سایر مشارکت‌کنندگان این فرصت داده می‌شود تا یکدیگر را از صفت‌هایی که فقط خودشان انتخاب کرده‌اند مطلع کنند.
شرح پنجره جوهری
در این تمرین، شخصی تعدادی صفت را از فهرست انتخاب می کند و صفت هایی را انتخاب می کند که احساس می کند شخصیت خودش را توصیف می کند. سپس همتایان آزمودنی همان فهرست را دریافت می‌کنند و هر کدام تعداد مساوی صفت را انتخاب می‌کنند که موضوع را توصیف می‌کنند. سپس این صفت ها در یک شبکه دو در دو چهار سلولی وارد می شوند. چارلز هندی فیلسوف این مفهوم را خانه جوهری با چهار اتاق می نامد. اتاق یک بخشی از خودمان است که ما و دیگران می بینیم. اتاق دو شامل جنبه هایی است که دیگران می بینند اما ما از آن غافلیم. اتاق سه فضای خصوصی است که ما می شناسیم اما از دیگران پنهان می شویم. اتاق چهار قسمت ناخودآگاه ماست که نه خودمان می بینیم و نه دیگران.
صفت های جوهری
شرکت‌کننده می‌تواند از صفت‌هایی مانند این به عنوان توصیف‌های ممکن در پنجره جوهری استفاده کند.
- پذیرش
- سازگار
- پررنگ
- شجاع
- آرام
- مراقبت
- بشاش
- باهوش
- اجتماعی
- مطمئن
- قابل اعتماد
- بلند مرتبه
- همدل
- پر انرژی
- برون گرا
- دوستانه
- دادن
- خوشحال
- مفید
- آرمان گرا
- مستقل
- مبتکرانه
- باهوش
- درونگرا
- نوع
- آگاه
- منطقی
- با محبت
- بالغ
- فروتن
- عصبی
- ناظر
- سازماندهی شده
- صبور
- قدرتمند
- مغرور
- ساکت
- منعکس کننده
- آرام
- دینی
- پاسخگو
- جستجوکردن
- ابراز وجود
- خودآگاه
- معقول
- احساساتی
- کم رو
- احمقانه
- هوشمندانه
- خود جوش
- دلسوز
- زمان فعل
- قابل اعتماد
- گرم
- عاقلانه
- شوخ
معادل انگیزشی
مفهوم فرااحساسات طبقه بندی شده بر اساس احساسات پایه، امکان یک پنجره فراهیجانی را به عنوان همتای انگیزشی پنجره فراشناختی جوهری ارائه می دهد.
درمان با پنجره جوهری
یکی از اهداف درمانی ممکن است گسترش میدان باز (آرنا) به هزینه میدان ناشناخته و میدان نقطه کور باشد که منجر به شناخت بیشتر خود می شود، در حالی که افشای داوطلبانه مربع های خصوصی (پنهان یا نما) ممکن است منجر به افزایش بیشتر شود. صمیمیت و دوستی بین فردی.
پنجره جوهری: کمک به ایجاد اعتماد از طریق ارتباطات
پنجره جوهری به پاسخ به این سوال قدیمی در مورد چگونگی ایجاد اعتماد در یک گروه و بنابراین ایجاد یک تیم موثر کمک می کند. آیا تا به حال دیده اید یا در واقع عضوی از تیمی بوده اید که هم افزایی داشته باشد؟ اینکه اعضای تیم باز و صادق بودند و به خوبی با یکدیگر کار می کردند؟ در نتیجه، تیم احتمالاً به سطوح خوبی از موفقیت دست یافت و در انجام وظایف و اهداف بسیار مؤثر بود. احتمالاً شما نیز این احساس را داشتید که کارها بسیار ساده تر به نظر می رسید و یک حس سازماندهی و شادی در بین گروه وجود داشت. احتمالاً قبول دارید که اعتماد برای موفقیت هر تیمی حیاتی است. مطمئنم مواردی را در تیم‌ها دیده‌اید که اعتماد وجود نداشته است: شکست معمولاً به دنبال دارد. اعتماد، به نظر می رسد بخشی جدایی ناپذیر از تشکیل یک تیم موثر است.
سوال این است که چگونه می توان اعتماد ایجاد کرد؟
یکی از راه های انجام این کار استفاده از پنجره Johari است. این ابزار که توسط جوزف لوفت و هری اینگهام در سال 1955 ساخته شد، ایجاد شد تا به مردم امکان برقراری ارتباط و در نهایت “باز کردن” و بهبود آگاهی از یکدیگر را بدهد، که در آن درک چیزهای مهم در مورد خود و سایر اعضای تیم می تواند منجر شود. . تئوری ساده است: هر چه دیگران شما را بیشتر درک کنند و هرچه بیشتر با یکدیگر باز شوید، ارتباط و اعتماد بیشتر ایجاد می شود و در نتیجه روابط می تواند تقویت شود. پنجره جوهری بر اساس دو اصل کلیدی ساخته شده است: این که وقتی اطلاعاتی در مورد خودتان فاش می کنید به مردم اعتماد می کنید و با استفاده از بازخورد، می توانید اطلاعات بیشتری در مورد خود بیاموزید، بنابراین با مسائل کنار آمده و آگاهی و اثربخشی خود را به عنوان یک فرد افزایش دهید. با توضیح ایده پنجره جوهری، می توانید به اعضای تیم کمک کنید تا ارزش خودافشایی را درک کنند و آنها را تشویق کنید که هم بازخورد سازنده بدهند و هم بپذیرند. اگر با دقت انجام شود، این می تواند به افراد کمک کند تا روابط بهتر و قابل اعتمادتری با یکدیگر ایجاد کنند، مسائل را حل کنند و به عنوان یک تیم کارآمدتر کار کنند. این مدل بر اساس یک قالب چهار شبکه ای است که به موجب آن هر ربع نشان دهنده وضعیت فعلی بازی است.
چهار ربع پنجره جوهری
- ناحیه ناشناخته: چیزی که شخص از خودش ناشناخته است و دیگران نیز آن را ناشناخته می دانند
- ناحیه پنهان: آنچه فرد در مورد خود می داند که دیگران نمی دانند
- ناحیه کور: چیزی که فرد درباره خودش ناشناخته است اما دیگران آن را می دانند. این معمولاً می‌تواند شامل مواردی مانند اضطراب، ترس، بی‌کفایتی، بی‌ارزشی و غیره باشد، که به‌دلیل مواجهه با آن برای افراد دشوار است، اما دیگران به راحتی می‌توانند آنها را به وضوح در شما ببینند.
- ناحیه باز: آن چیزی که فرد درباره خودش می‌داند و دیگران هم می‌شناسند. این معمولاً شامل رفتار، دانش، مهارت‌ها، نگرش‌ها و تاریخچه «دانش عمومی» شما می‌شود.
هدف پنجره جوهری
بنابراین، ما از چیستی پنجره جوهری و نظریه پشت آن پرهیز کردیم، اما کاربرد واقعی مدل چیست؟ چگونه آن را اعمال کنیم؟ هدف نهایی این است که فضای باز را بزرگتر کنید تا مردم بتوانند درباره شما و شما درباره خودتان بیاموزند. با انجام این کار، می توان اعتماد و روابط عمیق ایجاد کرد، زیرا هرچه بیشتر در مورد یکدیگر بدانید، افراد سازنده تر، همکاری و در واقع کارآمدتر در هنگام کار با یکدیگر خواهند بود. این فرآیند باز کردن و افزایش فضای باز پنجره شما، خودافشایی نامیده می شود و بیشتر یک فرآیند یادگیری است که به دنبال یک سفر ارتباطی دو طرفه انجام می شود.